Su Nuraxi, niepowtarzalna wioska w Barumini.

Odwiedzając środkowo-południową Sardynię warto spędzić kilka godzin w wiosce Su Nuraxi w Barumini, gdzie znajduje się najlepiej zachowany kompleks nuragów, sięgający XV w. p.n.e. Mają one zatem ponad 3 tysiące lat! Wioska ta została odkryta w latach 50-tych ubiegłego wieku przez archeologa Giovanniego Lilliu.

Sardyńskie nuragi (po włosku: nuraghi) to jedna z największych zagadek wyspy. Są to niewielkie, okrągłe kamienne wieże, stanowiące jeden z najciekawszych i najbardziej oryginalnych elementów krajobrazu Sardynii.

Archeologowie od lat prowadzą nad nimi badania, ale wciąż nie jest do końca pewne, jaka była funkcja nuragów. Niemal na pewno pełniły funkcję obronną, ale nie wiadomo, czy wyłącznie. Wokół nich budowane były domy, nuragi stanowiły więc prawdopodobnie centrum wioski – badacze twierdzą, że tam najczęściej spotykali się mieszkańcy wioski w celach rozrywkowych i towarzyskich.

Jednak mogły też być miejscami kultu, wskazują na to znalezione tam przedmioty. Nie ma też wątpliwości, że górne piętra nuragów pełniły funkcję magazynów oraz spichlerzy, znaleziono tam bowiem resztki jedzenia oraz wykonane z brązu przedmioty kuchenne. Z górnej części nuragów obserwowano też prawdopodobnie pola uprawne i stada zwierząt.

Kompleks nuragów w Barumini, największy na wyspie, znajduje się na obszarze zwanym Marmilla, w środkowej-południowej części Sardynii, zwanej Medio Campidano.

Jest jednym z 58 włoskich obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Według UNESCO wioska Su Nuraxi, które obejmuje najlepiej zachowane okazy wszystkich sardyńskich nuragów, jest ważnym świadectwem tego, jak społeczność prehistoryczna była w stanie wykorzystać materiały i techniki budowlane tamtych czasów w pomysłowy i innowacyjny sposób.

Wioska Barumini opowiada historię cywilizacji, która zamieszkiwała ten obszar przez bardzo długi czas, od epoki brązu do trzeciego wieku.

Może chcesz się dowiedzieć więcej?