Czy wiesz jak spędzają Świeta Bożego Narodzenia rodziny polsko-sardyńskie?

Na Sardynii mieszka sporo rodzin polsko-sardyńskich. Jak one spędzają święta Bożego Narodzenia? Zazwyczaj łącząc tradycje polskie i włoskie, ale te polskie przeważają, gdyż polskie tradycje świętowania Bożego Narodzenia są bardzo bogate i Polacy są do nich przywiązani.

Nauczycielka w świetlicy w Cagliari i wice prezes naszego stowarzyszenia Krystyna Szulczyńska opowie na przykładzie swojej rodziny, jak można spędzić Święta w rodzinach “mieszanych”.

Ubieramy choinkę 8 grudnia, zgodnie z tradycją włoską, w dniu święta Niepokalanego Poczęcia Matki Boskiej, które we Włoszech jest dniem wolnym od pracy i szkoły. Tego dnia przygotowujemy też szopkę, to kolejna tradycja włoska. Włosi nie kupują gotowych szopek, tylko sami je komponują, kupując poszczególne elementy, w sklepach jest bogaty wybór figurek do szopek. Szopki w niektórych domach są bardzo piękne i duże.

Przed Świętami pieczemy pierniczki, zgodnie z polską tradycją, wykorzystując polską przyprawę do pierników, którą kupuję w Polsce.

Tylko niektórzy Włosi świętują wigilię 24 grudnia, ale prezenty są zazwyczaj wręczane 25 grudnia rano (często dzieci po przebudzeniu się znajdują prezenty pod choinką). We Włoszech prezenty przynosi Babbo Natale, odpowiednik Świętego Mikołaja.

U nas w domu świętujemy zawsze wigilię i po kolacji pod choinką pojawiają się prezenty, od Babbo Natale i od aniołka. Na wigilii nie brakuje polskich przysmaków, zawsze jest czerwony barszcz, choć we Włoszech niełatwo kupić buraki. W Cagliari można je czasem dostać na targu sw. Benedykta (mercato San Benedetto), ale ja gotuję barszcz z suszonych buraków kupionych w Polsce (zazwyczaj ktoś z Rodziny mi je przysyła).

To łatwe rozwiązanie, gdyż opakowanie suszonych buraków zajmuje bardzo mało miejsca, więc łatwo je przesłać, a barszcz wychodzi z nich pyszny, taki sam, jak ze świeżych buraków.

Zamiast uszek podaje włoskie ravioli z grzybami, które bardzo dobrze smakują z barszczem. Przed barszczem podaje przystawki, głównie włoskie: sałatkę z ośmiornicy (insalata di polpo), łososia, nadziewane papryczki peperoncino, małe karczochy w oliwie, jajka na twardo i pieczywo. Po przystawkach i po barszczu z ravioli podaje smażoną rybę w panierce, zazwyczaj są to filety z platessy, czyli flądry. Do ryby podaje pieczone ziemniaki. Po wieczerzy serwowane są różne ciasta, czasem piekę sernik z włoskiej ricotty, ciasto czekoladowe i jabłecznik, często kupujemy też sardyńskie amaretti – ciasteczka migdałowe. Podajemy też pomarańcze i mandarynki oraz suszone daktyle i figi, a także orzechy.

Przed wigilią nie dzielimy się opłatkiem, gdyż we Włoszech go nie ma, składamy więc sobie życzenia dzieląc się chlebem.

Charakterystyczne we Włoszech są babki drożdżowe pandoro i panettone, których nie może zabraknąć na świątecznym stole, a które są też idealnym przysmakiem na śniadania w okresie świątecznym. My również je bardzo lubimy. Panettone to babka drożdżowa z dodatkiem kandyzowanych owoców, a pandoro to prosta babka bez dodatków, posypana cukrem pudrem.

Włosi bardzo świętują pierwszy dzień Świąt, 25 grudnia, przygotowując uroczysty obiad.

Nie mają jednak typowych świątecznych dań, podobnie jak dań wigilijnych. W niektórych regionach często podczas wigilii podawane są tortellini, ale nie jest to regułą. Każda rodzina ma własne tradycje, w każdym domu jednak podawane są wspomniane wcześniej świąteczne babki, pandoro i panettone oraz suszone owoce.
Podobnie jak w Polsce, Włosi często chodzą na pasterkę, która i tutaj jest bardzo uroczysta.