Mieszkanie we Włoszech? Oto wszystko, co musisz wiedzieć o zameldowaniu!

utworzone przez

Codice Fiscale to fundamentalna sprawa.

Codice Fiscale można porównać do polskiego numeru PESEL. Jest potrzebny przy załatwieniu jakiejkolwiek papierologii we Włoszech; przy podpisywaniu umowy o pracę, wyborze lekarza rodzinnego, zapisaniu się np. do biblioteki, założenia konta w banku ect. Gdzie można go wyrobić? Należy udać się do najbliższego Urzędu Podatkowego (Agenzia delle Entrate). Wymagane dokumenty to: wypełniony wniosek Attribuzione Codice Fiscale (do pobrania w urzędzie) oraz fotokopia Twojego dowodu osobistego. Dodatkowym dokumentem jest także Comunicazione di Ospitalita’, czyli deklaracja od osoby (obywatela spełniającego warunki do legalnego pobytu we Włoszech), potwierdzającej, iż gości Cię w swoim domu. Z załączoną fotokopią dowodu osobistego osoby deklarującej, codice fiscale jest wystawiany od ręki. Trzy pierwsze litery kodu to litery z Twojego nazwiska, natomiast pozostałe trzy to litery z Twojego imienia. Codice fiscale jest przypisywany na całe życie. Możesz wyjechać z Włoch i wrócić po kilku latach, a kod ten zawsze będzie aktualny. Zapisz go gdzieś, zachowaj albo najlepiej zapamiętaj.

Residenca– zameldowanie.

Prawo włoskie mówi o tym, że pobyt do 3 miesięcy na terytorium państwa włoskiego nie wymaga od nas – Polaków dopełnienia formalności związanej z wpisem do rejestru mieszkańców (iscrizione anagrafica). Zameldowanie można uzyskać w przypadku:
– legalnego zatrudnienia bądź prowadzenia działalności gospodarczej,
– posiadania środków finansowych na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem, bez potrzeby korzystania ze środków pomocy społecznej, a także ubezpieczenia, pokrywającego koszty leczenia (ja wykupiłam na pierwsze 3 miesiące ubezpieczenie w polskim PZU),
– nauki np. Erasmus.
Wniosek o zameldowanie należy złożyć w Urzędzie Gminy (Ufficio del Comune). Zanim otrzymasz residenzę, możesz postarać się wcześniej o domicilio, czyli deklarację odnośnie Twojego miejsca zamieszkania (NIE ZAMELDOWANIA).
Dokumenty, które są wymagane w Urzędzie Gminy przy składaniu wniosku o zameldowanie to: ważny dokument tożsamości (może być to zarówno dowód osobisty jak i paszport), codice fiscale, oświadczenie o miejscu zamieszkania, czyli domicilio, poświadczenie Twoich środków finansowych własnych lub wynikających ze stosunku pracy (umowa o pracę).
Ważnym jest, aby przy każdej zmianie adresu zamieszkania zgłosić to w Urzędzie Gminy, aby móc przekierować także residencę. Jeżeli tego nie zrobisz potem jest bałagan z korespondencją, wysyłką ewentualnego duplikatu zagubionego dokumentu ect.

Ach te Włochy!

Carta di’Identita– włoski dowód osobisty.

Choć Polska należy do Unii Europejskiej od 2004 roku, to Włosi niestety pominęli ten DROBNY szczegół i dlatego też bardzo często spotkasz się z ich ogromną ignorancją na ten temat. Otóż wielu Włochów ma problem z lokalizacją naszego kraju na mapie świata. Często myślą, że to gdzieś tam w Rosji i z tego powodu wielu z nich ma trudność z rozszyfrowaniem czy nasz dowód osobisty jest odpowiedni jako dokument tożsamości . Krótko mówiąc myślą, że potrzebne nam pozwolenie na pobyt, które dotyczy tzw. extracomunitario, czyli narody spoza Unii i dlatego oczekują od nas, iż wyrobimy wspomnianą carte d’identita’. Wiele krzyku o nic, ale dla świętego spokoju idź do najbliższego Urzędu Gminy w godzinach porannych, aby uniknąć spędzenia tam całego dnia. Wymagany jest Twój dowód osobisty oraz 3 zdjęcia paszportowe. Zabierz także potwierdzenie Twojego zameldowania, wtedy oszczędzisz sobie pytań od Pani z okienka o tym, czy masz zameldowanie. Koszt włoskiego dowodu osobistego to 5,42 EUR. Wymóg posiadania carta i’dentita’ italiana to tylko włoskie widzimisie. Włoch wychodzi z założenia, że po co przemęczać się ślęcząc nad zakodowanym po polsku dowodem, jeśli Ty możesz zrobić mu ,,uprzejmość” w postaci włoskiego dokumentu.

 

Medico di Famiglia – lekarz rodzinny.

Po załatwieniu wszystkich formalności związanych z Twoim ,,być albo nie być” w tym kraju, przyszedł czas na znalezienie lekarza rodzinnego. Masz już codice fiscale, residenza, umowę o pracę. Teraz ktoś musi (albo i nie) pomóc Ci w zadbaniu o Twoje zdrowie. Przychodnia, w której dopełnisz formalności związanych z lekarzem rodzinnym to ASL (Agenzia di Tutela della Salute). Wymagane dokumenty to: dowód osobisty, codice fiscale, umowa o pracę. W zamian otrzymasz listę lekarzy spośród których możesz wybrać swojego. Ja w swoim wyborze kierowałam się oczywiście odległością gabinetu od miejsca zamieszkania, aby nie tracić czasu na dojazdy, jeżeli termometr bije 40 stopni temperatury, a Ty potrzebujesz zwolnienia lekarskiego. Nie spodziewaj się cudów, że trafisz na medycznego geniusza. Jeżeli pierwszy wybór nie będzie trafny, w każdej chwili możesz zmienić decyzję. Ostatnim etapem w związku ze służbą zdrowia jest otrzymanie tessera sanitaria, czyli ,,karty zdrowia” (znajdziesz na niej także swójcodice fiscale). Będąc ubezpieczonym przez Twojego włoskiego pracodawcę masz prawo do bezpłatnego korzystania ( za okazaniem tessera sanitaria) ze służby zdrowia również na terenie Polski (w końcu JESTEŚMY W UNII!) za wyjątkiem badań specjalistycznych np. badania laboratoryjne, rentgen.
Tessera sanitaria jest wysyłana pocztą na Twój adres zameldowania. Jeżeli wybierasz się do apteki, okaż ją w momencie płatności. Wszystkie paragony zachowuj, w rozliczeniu rocznym możesz uzyskać zwrot podatku, zarówno za okres pracy jak i zakupione środki farmaceutyczne.

Ach, trochę biurokracji!

Przedstawię Wam mój konkretny przypadek – jest on dosyć popularny, dlatego uważam, że powinien być pomocny.

Skończyłam studia i osiedliłam się we Włoszech (sama, bez rodziców, pełnoletnia, nieucząca się już). Sam wniosek o zameldowanie nie wystarczy, ponieważ nie jestem Włoszką i przenoszę swoje zameldowanie z innego kraju Unii Europejskiej.
Więc co oprócz wniosku?
Dopóki nie pracowałam, miałam do wyboru poniższe opcje:

 

  1. Ślub z Włochem.
  2. Wykupienie prywatnego ubezpieczenia + 5000 euro na koncie bankowym.

Jeśli chodzi o punkt drugi, to celem tych kryteriów jest w pewnym sensie danie gwarancji, że ma się zapewnioną opiekę zdrowotną i środki na przeżycie. W przeciwnym razie istnieje ryzyko obciążenia państwa włoskiego tymi kosztami, których można uniknąć. Kompletnie mnie nie przekonywało wykupienie prywatnego ubezpieczenia (kosztuje…). Do tego skąd ja wezmę 5000 euro? No dobra, niby jakoś bym dała radę, ale przecież moim celem jest życie tutaj więc i praca…

 

… dlatego kiedy podpisałam przedłużenie umowy o pracę, zgłosiłam się do urzędu z odpowiednimi dokumentami, czyli:

  • wnioskiem o przyznanie mi zameldowania (w którym potrzebowałam podpisu mojego chłopaka, czyli osoby która już tu mieszka; musiałam także wskazać gdzie pracuję i jaki przedział dochodu osiągam),
  • zaświadczeniem właścicieli i mojego chłopaka, że mnie znają i zgadzają się na moje zameldowanie w danym mieszkaniu,
  • kserokopią dowodów tożsamości: mojego, mojego chłopaka i właścicieli,
  • moim codice fiscale (włoski odpowiednik naszego numeru PESEL),
  • kopią umowy o pracę i jej przedłużenia (chociaż podobno samo przedłużenie wystarczyłoby).

W ten sposób rozwiązały się moje dwa zmartwienia: zameldowanie oraz ubezpieczenie zdrowotne.

 

Wniosek złożony, teraz czekam na wizytę w moim mieszkaniu mającą na celu zweryfikowanie, czy rzeczywiście tu mieszkam. Jeśli nie dostanę żadnej informacji na temat nieprawidłowości, po upływie 45 dni (liczonych od dnia następującego po złożeniu wniosku) mam pewność co do bycia zameldowaną pod nowym adresem.

Pobyt do 3 miesięcy

Pobyt na terytorium Republiki Włoskiej maksymalnie przez okres do 3 miesięcy nie wymaga od obywatela polskiego dodatkowych formalności, poza spełnieniem obowiązku meldunkowego w ciągu 48 godzin od momentu przyjazdu.

Obywatel polski musi również posiadać – i jeśli to konieczne – okazać władzom włoskim, dokument tożsamości (paszport lub dowód osobisty) wydany przez właściwy urząd kraju pochodzenia i ważny na wyjazd z tego kraju.

UWAGA! Obywatel Unii i jego rodzina nie mają prawa do świadczeń opieki socjalnej (m.in. zasiłków rodzinnych, dodatków macierzyńskich, etc.) przez pierwsze trzy miesiące pobytu, chyba, że takie prawo jest uznawane z mocy wykonywanej działalności lub z mocy innych przepisów prawnych.

Zameldowanie

Meldunek we Włoszech istnieje obowiązek meldunkowy.

Dopełnić go powinien obywatel włoski (bądź innej narodowości, spełniający warunki do legalnego pobytu w państwie) goszczący w swoim domu cudzoziemca. Musi on w ciągu 48 godzin zgłosić na miejscowej policji (Commissariato della Polizia di Stato) jego pobyt oraz podać dokładny adres.

W przypadku pobytu w ośrodkach turystycznych (hotelach, domach wczasowych, pensjonatach, campingach itp.) obowiązku tego dopełnia ich administracja.

Pobyt powyżej 3 miesięcy

Pobyt powyżej 3 miesięcy wymaga od obywatela polskiego wystąpienia do Urzędu Gminy (Ufficio del Comune) właściwego dla miejsca pobytu o wpis do rejestru mieszkańców (iscrizione anagrafica). Warunkiem uzyskania wpisu jest przedłożenie dokumentów potwierdzających:

  • legalne zatrudnienie lub prowadzenie zarejestrowanej działalności gospodarczej na terenie Włoch, lub
  • posiadanie środków na pokrycie kosztów utrzymania we Włoszech siebie i swojej najbliższej rodziny bez konieczności korzystania z pomocy społecznej oraz ubezpieczenia pokrywającego koszty leczenia, lub
  • naukę w zarejestrowanych szkołach i ośrodkach oraz posiadanie środków na pokrycie kosztów utrzymania we Włoszech siebie i swojej najbliższej rodziny bez konieczności korzystania z pomocy społecznej oraz ubezpieczenia pokrywającego koszty leczenia.

Minimalne zasoby materialne jakie należy udokumentować by otrzymać potwierdzenie zameldowania we Włoszech są następujące:

  • Euro 5.061,68 – Wnioskodawca + 1 osoba z rodziny
  • Euro 10.123,36 – Wnioskodawca + 2 lub 3 osoby z rodziny
  • Euro 15.185,04 – Wnioskodawca + 4 i więcej osób z rodziny

Posiadanie zasobów materialnych można udowodnić poprzez odpowiednią dokumentację (m.in. zaświadczenie o pobieraniu emerytury, zeznanie dochodowe, informacje o posiadanych papierach wartościowych, poręczenie, książeczki oszczędnościowe, wyciąg z konta bankowego) lub poprzez dokumentację zastępczą przewidzianą przez art. 46 i 47 rozporządzenia Prezydenta Republiki nr 445 z dnia 28 grudnia 2000 r. (tzw. oświadczenia własne).

W przypadku potwierdzenia dochodów za pomocą oświadczenie własnego (autodichiarazione), dokument ten musi zawierać dokładne informacje pozwalające na dokonanie kontroli (także droga losową) odnośnie posiadanych zasobów ze strony odpowiednich włoskich urzędów.

Na podstawie przedstawionych przez polskiego obywatela odpowiednich dokumentów, wpis do rejestru osób zameldowanych uzyskuje on sam, a także jego małżonek, pozostające na utrzymaniu dzieci (do 21 roku życia) oraz rodzice, nawet jeśli nie posiadają obywatelstwa UE.

W momencie złożenia wniosku o zameldowanie, wydawane jest potwierdzenie dokonania tej czynności (ricevuta d’iscrizione anagrafica), równoważne dotychczasowemu pozwoleniu na pobyt.

Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty:

1) ważny dokument tożsamości (paszport lub dowód osobisty kraju pochodzenia, ważny na wyjazd z tego kraju);

2) włoski numer identyfikacji podatkowej (codice fiscale), wydany przez kompetentny urząd podatkowy (Agenzia delle Entrate);

3) oświadczenie o miejscu zamieszkania;

4) potwierdzenie uzyskiwania dochodów z wykonywanego stosunku pracy (również emerytury lub renty), posiadania odpowiednich (wymaganych ustawą) własnych środków finansowych, bądź ewentualnie ważną umowę o pracę z określonymi numerami identyfikacyjnymi ubezpieczenia społecznego INPS i INAIL, lub tzw. lettera di assunzione, tj. deklarację pracodawcy o zamiarze zatrudnienia, a także zawiadomienie o zatrudnieniu wysłane przez pracodawcę do kompetentnego terytorialnie biura pośrednictwa pracy (comunicazione al Centro per l’impiego).

Po rozpatrzeniu wniosku i dokonaniu wpisu do rejestru mieszkańców, obywatel polski będzie mógł otrzymać włoski dowód osobisty (carta d’identità). Dokument ten nie będzie jednak upoważniać do przekraczania granicy Włoch (documento non valido per espatrio).

Okres, na jaki będzie ważne zameldowanie powinien być taki sam, jak udowodniony w przedstawionej dokumentacji okres spełnienia wymienianych warunków. Obywatele UE przebywający legalnie i nieprzerwanie na terenie Italii przez okres 5 lat, uzyskają automatycznie prawo stałego pobytu (diritto al soggiorno permanente).

Po otrzymaniu wpisu potwierdzającego zameldowanie należy udać się do kompetentnej w stosunku do miejsca zameldowania przychodni (ASL), gdzie składa się wniosek o wydanie włoskiej książeczki zdrowia (tessera sanitaria) oraz dokonuje wyboru lekarza rodzinnego (medico di famiglia).

Niespełnienie wymogów na pobyt

W ramach ustalonej procedury wpisu do rejestru mieszkańców we włoskich gminach, jeśli obywatel Polski nie spełnia warunków koniecznych do uzyskania wpisu na pobyt przekraczający 3 miesiące, kompetentne terytorialnie Biuro Ewidencji Ludności (Ufficio Anagrafe) odmawia wpisu do rejestru. Przeciwko decyzji odmownej możliwe jest odwołanie do Sądu, zgodnie z art. 8 rozporządzenia rządu nr 30/2007.

 

Może chcesz się dowiedzieć więcej?